.st0{fill:#FFFFFF;}

Een introverte leerling is een cadeau 

Door  Christiaan van Os


minuten leestijd

Als je tenminste weet hoe je dit cadeautje uit moet pakken. In een tijd waarin de focus steeds meer ligt op de sociaal emotionele ontwikkeling van onze leerlingen, wordt het hoog tijd dat de introverte leerling eens wordt belicht. Deze leerling krijgt niet alleen weinig aandacht, maar heeft ook te maken met een sociaal stigma en vele ongegronde vooroordelen en opvattingen over hoe de introverte leerling in elkaar steekt.

Het wordt tijd om de mythes en (onterechte) vooroordelen over de introverte leerling te doorbreken, zodat we eindelijk meer gebruik gaan maken van de sociale diversiteit die onze klassen rijk is. Mijn hoop is dat docenten in hun differentiatie ook inspelen op het verschil tussen de introverte en extraverte leerling.

Introvert versus extravert: de hersenen

Volgens verschillende studies is ‘de bedrading’ in de hersenen van een introvert persoon zeer verschillend van die van een extravert persoon. Dat zit als volgt: onze hersenen produceren dopamine als we iets positiefs ervaren. Het is een automatisch beloningsmechanisme waardoor we ons prettig voelen. Extraverte personen hebben veel dopamine nodig om effect te voelen, terwijl introverte personen al bij een veel kleinere hoeveelheid dopamine effect voelen. Waar een extravert alleen maar ‘geniet’ van meer dopamine, houdt een introvert persoon helemaal niet van teveel dopamine en zal zich bij een te grote hoeveelheid zeer snel moe en overdonderd voelen.

Het voorste gedeelte van de hersenen van een introvert is het meest actief en wordt gestimuleerd door zijn of haar eigen gedachten. Introverte personen genieten van rustige activiteiten zoals lezen, schrijven, schilderen en het analyseren en oplossen van problemen. Dit doen ze het liefst alleen of in kleine groepjes. Bij een extravert is juist het achterste gedeelte van de hersenen het meest actief. Extraverten worden gestimuleerd door de buitenwereld; ze genieten van lawaai, sociale activiteiten (feestjes bijvoorbeeld) en andere bijeenkomsten met veel mensen. Ze voeren graag het woord in plaats van dat ze rustig luisteren.

 

Onze wereld lijkt op het oog voornamelijk (in)gericht op de behoeften van de extraverte persoon en daarmee wordt een grote groep helaas niet altijd gekend in hun behoeften. Ook wordt het ‘introverte type’ mens lang niet altijd goed begrepen of überhaupt herkend. Het resultaat is dat introverte leerlingen soms totaal overprikkeld raken en hierdoor onder hun niveau presteren. Hoog tijd om daar verandering in te brengen. Laat ik allereerst een aantal veel voorkomende onwaarheden benoemen die kleven aan het ‘introverte type’. Daarna volgen enkele tips voor docenten om de introverte leerling in zijn kracht te zetten.

10 veel gehoorde Mythes over introverten

  1. Ze zijn sociaal niet vaardig of zelfs ‘gestoord’: ze zijn absoluut niet onhandig, angstig, raar of gestoord. Ze hebben alleen veel minder sociale interactie nodig en juist meer individueel doorgebrachte tijd om te groeien en hun eigen ziel te voeden. Ze voelen zich niet comfortabel tussen grote menigten en/of in luidruchtige, drukke situaties. Massa’s mensen zijn niet hun ‘vriend’. Echter, zet twee introverte mensen samen in een kamer en er ontstaan vaak fanatieke gesprekken over één of meerdere belangrijke onderwerpen (althans belangrijk voor hen!).
  2. Ze zijn raar en/of anders: ze zullen nooit of niet snel de massa volgen. Introverten zijn vaak eigenwijs en volgen hun eigen pad gebaseerd op hun eigen gedachten, analyses en beslissingen. Ze zijn hun eigen leider.
  3. Ze houden er niet van om bij andere mensen in de buurt te zijn: ze houden wel degelijk van gezelschap, alleen vaak wat minder lang omdat ze fysiek minder kunnen verdragen dan een extravert. Twee uur op een feestje zijn kan uitputtend zijn voor een introvert, terwijl de avond of nacht voor een extravert niet lang genoeg kan (hoe meer dopamine hoe beter). In een klas met 30 leerlingen kan een introvert best functioneren, zolang er voldoende lessen zijn met 5 of 10 minuten stilte om zelfstandig te werken.
  4. Ze geloven dat ze ‘beter’ zijn dan anderen: soms lijkt dit zo te zijn, omdat ze vaak niet meteen reageren of bedenkelijk kijken. Ze nemen alles wat je zegt eerst in zich op en denken er eerst over na. Ze zullen spreken als de tijd voor hen daar is. Ze voelen zich absoluut niet beter dan andere aanwezigen. Ze genieten gewoon rustig van hun eigen stilte en gedachten.
  5. Ze zijn verlegen en/of timide: er is een groot verschil tussen verlegen en introvert zijn. Verlegen mensen mijden sociale situaties gebaseerd op angst voor afwijzing. Introverten zijn niet bang voor sociale activiteiten of mensen. Ze hebben simpelweg een goede reden nodig om een gesprek te starten. Ze houden van diepe gesprekken met één persoon, in tegenstelling tot luide groepsgesprekken, vooral als het onderwerp ze niet zoveel interesseert.
  6. Ze praten niet vaak: ze houden er erg van om te praten over ideeën die binnen hun interessegebied liggen. Ze vinden het prachtig om te praten met mensen die soortgelijke ideeën of interesses hebben en te participeren in projecten die hun eigen identiteit reflecteren. In alles wat ze doen willen ze een bijdrage leveren aan hun eigen doelen. In grote groepen luisteren ze vaak meer dan dat ze zelf praten en ze denken er vaak eerst goed over na voordat ze hun idee of inzicht met de groep delen. Ze springen niet zomaar een gesprek binnen gebaseerd op een impuls, maar nemen liever even de tijd om na te denken over wat ze denken of gehoord hebben om vervolgens hun mening te delen.
  7. Ze zijn neurotisch en/of denken te veel: introverte personen staan bekend om het vele nadenken. Er is een verschil tussen neurotisch zijn en veel nadenken. Introverten vinden hun eigen gedachten erg prettig en hebben niet veel stimulatie van buitenaf nodig om hun eigen gevoelens of gedachten bevestigd te zien.
  8. Ze houden er niet van om sociale evenementen te bezoeken: hier houden ze wel degelijk van, al gaat er voor hen niets boven het nadenken en analyseren van problemen, lezen of hun tijd te besteden aan dagdromen over hun volgende grote idee of project. Ze zijn zeer tevreden en op hun gemak met hun eigen gedachten en ideëen. Ze zijn volledig in hun element door nieuwe dingen te ontdekken, te onderzoeken en te schrijven. Introverten interpreteren en beoordelen situaties ontzettend snel en voelen niet de behoefte of hebben niet de energie om zich urenlang in de buitenwereld te bevinden.
  9. Ze zijn saai: voor een extravert zijn ze misschien saai, omdat een extravert totaal andere behoeften heeft. Ze juist heel interessant en vol van passie, ideëen en plannen, opgeslagen in hun eigen, drukke geest. Ze communiceren dit alleen niet zo snel naar de buitenwereld.
  10. Zij moeten veranderen om te voldoen aan de verwachtingen van de maatschappij: introverte mensen hoeven helemaal niet te veranderen en dat kunnen ze lichamelijk gezien (dopamine) ook helemaal niet. Veel van onze grootste leiders en uitvinders waren en zijn introvert. We moeten hun unieke bijdragen omarmen en hen hun gang laten gaan om te bloeien. We moeten hun talenten gebruiken, hun behoeften respecteren en ze laten zijn wie ze bedoeld zijn om te zijn.

introvert_informatie

Hoe zou een docent om moeten gaan met een introverte leerling? 

Eenmaal bewust van bovenstaande mythes, is het voor een docent natuurlijk de kunst om van deze kennis gebruik te maken en daarmee zo goed mogelijk te voorzien in de behoeften van de introverte leerling, zodat deze echt in zijn kracht komt te staan. Het effect kan weleens heel verrassend zijn. Uiteraard betekent dit niet dat nu de extraverte leerling aan zijn lot wordt overgelaten! Laat ik een tiental algemene tips geven om beter in te spelen op de krachten van de introverte leerling:

  1. Probeer een introvert niet te veranderen, omdat dit weleens grote gevolgen kan hebben. Zie ze voor wie ze zijn en accepteer hun unieke eigenschappen en gedragingen.
  2. Geef ze ruimte en tijd om te groeien, laat ze zelf hun eigen pad vinden in het klaslokaal, zonder ze daarbij veel op de huid te zitten.
  3. Dwing leerlingen niet om ‘socialer’ gedrag te vertonen en wanneer je in gesprekken met collega’s de leerling in kwestie bespreekt, zeg dan zeker niet dat hij sociaal wat achterloopt of sociaal zwak is. Er is sociaal, emotioneel of qua ontwikkeling niets mis met een introverte leerling.
  4. Leg aan andere leerlingen uit dat het oké is om wat stiller te zijn (er is immers niets mis met een beetje stiller zijn en bezig zijn met je eigen gedachten en gevoel).
  5. Wacht nadat je een vraag hebt gesteld altijd minstens 5 seconden en laat leerlingen niet direct antwoord geven; zo geef je de introvert even de tijd om over het antwoord na te denken en is de kans groter dat een introvert actief deelneemt aan een klassengesprek.
  6. Geef een introverte leerling de mogelijkheid om te leren op zijn of haar eigen manier (zie bijvoorbeeld genius hour). Of maak in in ieder geval regelmatig tijd in je lessen om 10 minuten in stilte te kunnen werken.
  7. Dwing ze niet (altijd) tot groepswerk, maar laat een introverte leerling zijn of haar eigen manier kiezen om optimaal te presteren.
  8. Realiseer je dat niet elke leerling behoefte heeft aan interactie met veel mensen (tegelijk) en laat de leerling zien dat je dit volledig accepteert.
  9. Bied introverte leerlingen de mogelijkheid om dingen uit te zoeken en moedig ze aan zich in hun interesses te verdiepen. Een voorbeeld hiervan is dat veel introverte personen liever schrijven dan spreken; hier kun je qua opdrachten in de klas op inspelen.
  10. Respecteer wie ze zijn, laat het zien en meen het ook echt, altijd!

Als we onze leerlingen laten zijn wie ze zijn in plaats van dat we ze ‘trainen’ om te voldoen aan de ‘norm’ van de maatschappij, zullen we nog veel moois van ze gaan zien: fascinerende ontdekkingen, mooie kunstwerken, ontroerende muziek of oplossingen voor problemen waar niemand anders op kon komen. We zullen, mits we hun unieke talenten voeden, getuige zijn van een aantal echte ‘gamechangers’, mensen die de wereld en de mensheid weer een stukje verder brengen.

En natuurlijk geldt dit voor iedereen. Introvert, extravert, leerling, docent, volwassene… en bovenal mens.

– Christiaan

Bonus: “The Power of Introverts: teachers guide” (Engelstalig, door Susan Cain, bekend van het boek “Quiet: the power of introverts in a world that can’t stop talking, ook in het Nederlands verkrijgbaar)

Word je enthousiast van wat ik schrijf? Ik zou het leuk vinden als je hier beneden een reactie achterlaat.

Christiaan van Os


Ik geef elke dag met ontzettend veel plezier les op het Mendelcollege te Haarlem. Daarbij leer ik minstens net zoveel van mijn leerlingen als zij van mij. Tijdens de les ben ik constant op zoek naar wat werkt voor mijn leerlingen én mijzelf als docent. Mijn missie? Jou als collega inspireren om de docent te worden die je wil zijn.

C. van Os


Bekijk ook

  • Beste Christiaan, vind je het goed dat ik de afbeelding ook op mijn eigen blog zet? Het zegt het helemaal! Zo niet haal ik hem er direct weer vanaf!
    Mvg, en nogmaals dank voor je heldere uitleg, Willemijn

    • Dag Willemijn, wat een geweldige tekening is het hè. Ik vind het prima als jij deze op je blog gebruikt. Ik weet eerlijk gezegd zelf ook niet waar de afbeelding vandaan komt en wie de maker is. Ik heb deze ooit een keer opgeslagen zonder de bron erbij te zetten.
      Mocht iemand het weten, dan hoor ik het graag en zet ik de bron erbij 🙂

  • Dit is, wat mij betreft, verplichte kost voor alle Nederlandse po- en vo-scholen lerarenopleidingen! Introverten worden nu nog steeds op sommige/veel? scholen via het afvalputje weggespoeld. De wereld is van de extraverten; wie het hardst schreeuwt en dat het langst vol houdt krijgt zijn zin. Kunnen we geen scholen voor introverten oprichten?

    • Als zelfverklaard introvert weet ik niet of ik het voor mezelf goed zou vinden om alleen maar introverte mensen en introverte situaties op te zoeken (zo stel ik me een introverte school dan voor ;)).
      Het gaat voor mij om de balans.
      Ik denk namelijk dat introverte en extraverte mensen elkaar aan kunnen vullen, mits ze elkaar goed begrijpen en ruimte bieden aan elkaars voorkeuren.
      Dat laat verder natuurlijk onverlet dat de balans nu wel een beetje zoek is en dat introverte kinderen nu vaak in een extravert keurslijf worden gedwongen.

  • Alle reacties nog eens doorgenomen en tot me door laten dringen. Heel erg herkenbaar. Even weer een hart onder de riem. Ben zelf introvert en hsp-er, heb 13 jaar voor de klas gestaan in het M.O. voor het vak muziek. Fijn om dit nu even te lezen en op adem te komen na de hectiek van de maand december met al z’n onderhuidse spanningen. Fijn dit te kunnen uiten.

    • Dank voor je reactie. Fijn dat je herkenning hebt gevonden in mijn blog. Op mijn beurt kan ik me heel goed voorstellen wat voor uitdagingen de decembermaand aan de (relatief) introverte medemens biedt.
      Januari is wat dat betreft een heerlijke rustige maand.

  • Beste Christiaan,

    Ben jij misschien in het bezit van gedegen literatuur die ik kan raadplegen voor mijn afstudeer onderzoek? Ik ben met name opzoek naar de interventies om leerlingen te begeleiden in de klas.

    Gr. Q. Jacobs

    • Beste Q,

      “Interventies om leerlingen te begeleiden in de klas” is nogal algemeen :-). Je zal iets specifieker moeten zijn of iets als een voorbeeld geven. Dan kan ik je wellicht beter van dienst zijn.

      • Beste Christiaan,

        Ik ben met name opzoek naar handelingen/vaardigheden/interventies voor leerkrachten die er voor zorgen dat introverte leerlingen aangesproken worden op hun behoefte. Wat hebben introverte leerlingen nodig en hoe kun je daar als leerkracht voor zorgen? Heb jij hier misschien gedegen literatuur over?

        • Dag Q, mijn excuses. Ik zie dat ik in al die tijd helemaal niet meer op je vervolgreactie heb gereageerd. Heb je de ’teachers guide’ van Susan Cain onderaan de blog gezien? Misschien dat ik deze pas heb toegevoegd nadat je deze blog las. Ik hoor het graag van je, mocht je er nog iets aan hebben.

  • Stuk geeft veel herkenningspunten. Ik zelf gebruik m.n. outdooraktiviteiten als middel. Neem deelnemers mee naar buiten in een voor hun vreemde en nieuwe omgeving. Dit roept altijd reacties op en dwingt ze tot handelen. Werkt erg goed en laat iedereen in zijn waarde. Grootste voordeel van het middel is dat het erg goed in te zetten is als metafoor voor de dagelijkse realiteit. Ervarend leren competentiegericht inzetten.

    • Dank voor je reactie Gerrit. Mooi om te zien dat je veel herkent.
      Je geeft aan dat je outdoor activiteiten als middel gebruikt. Kun je me uitleggen welk doel je hier dan precies mee probeert te bereiken? Je maakt me in ieder geval nieuwsgierig.

      • Hey Christiaan.
        Belangrijkste doel is de deelnemers door deze aktivitieiten meer of andere inzichten te verschaffen m.b.t. hun eigen capaciteiten en vaardigheden.
        Dat kan zijn vergroten zelfvertrouwen, trainen van communicatieve vaardigheden enz.
        Kan in het kader van group development of personal development.
        Als onderdeel van een traject binnen bv.passend onderwijs is het een waardevolle aanvulling.
        Dit is nog maar een klein deel van waar ik me met Outrac op richt.
        Gr. Gerrit

  • Je noemt “verschillende studies” in je stuk, die zeggen dat de bedrading in de hersenen verschillend is. Heb je daar titels van? Wij zijn altijd zeer geïnteresseerd in wetenschappelijke data. Alvast bedankt!

    • Dag Carmen,
      Goede vraag. Uiteraard zijn er een aantal zeer interessante boeken gestoeld op veel wetenschappelijk onderwijs die beweren dat de ‘bedrading’ in de hersenen bij een introvert afwijkt van die van een extravert. Denk aan ‘Quiet’ (Susan Cain) en ‘The introvert advantage’ (Dr. Marti Olsen Laney, beroemd psychotherapeut).
      Als je mij vraagt naar een specifiek onderzoek gericht op de ‘bedrading van de hersenen’ en reactie op dopamine dan is de volgende interessant:
      “Neurobiology of the Structure of Personality: Dopamine, Facilitation of Incentive Motivation, and Extraversion – Depue and Collins, Behavioral and Brain Sciences 22, no.3 (1999): 491-569.”

  • Uit ervaring weet ik dat het omgekeerde eveneens van toepassing is.
    Voor een introverte leerling is een introverte docent ook een cadeautje.
    Wat je beschreven hebt is zo herkenbaar en wanneer ik als docent van deze kennis gebruik maak en hiernaar handel, ben ik vaak getuige geweest van het opleven van studenten die enorm kunnen groeien. Deze groei is doorgaans niet tijdelijk van aard maar is permanent!

    • Dank voor je reactie Arie. Mooi om te horen dat mijn blog herkenbaar is.
      Leuk ook dat je de introverte docent benoemd; volgens mij een aanzienlijke groep in het onderwijs waar niet heel veel aandacht voor is en waar dezelfde (in de blog genoemde) mythes aan kleven. Ik heb meer dan eens uitspraken gehoord als “Je kunt toch niet voor de klas staan als je introvert bent”.
      Hoe dan ook, wellicht dat de introverte docent een iets grotere uitdaging ervaart bij het inspelen op de behoeften van extraverte kinderen. Hoe ervaar jij dit?
      En kun je benoemen wat voor jou het belangrijkste ‘middel’ is om de introverte leerling te bedienen?
      Zou leuk zijn als je hier nog wat meer over wil vertellen.

  • Ik ben blij dat je aandacht besteed aan de introverte leering en de kwaliteiten van introverte leerlingen benadrukt. Ik kan me voorstellen dat introverte leerlingen het in deze maatschappij moeilijk hebben. Een maatschappij waar een ieder zich constant lijkt te moeten laten zien via internet en social media.

    • Dank voor je reactie Baltus.
      Als introvert heb ik zelf aan den lijve ondervonden waar je tegenaan loopt in een wereld die vooral georiënteerd is richting het extraverte gedeelte van het spectrum.
      En inderdaad, het gebruik van social media en de ‘druk’ om daar ook vooral op aanwezig te zijn en jezelf in de etalage te zetten en op die manier te uiten, ligt niet altijd in de comfort zone van een introvert persoon.
      Toen ik voor het eerst inzicht kreeg in het verschil tussen introvert en extravert en er veel over las, gaf mij dat zoveel ruimte en handvatten om mezelf meer te accepteren zoals ik ben. Echt een heerlijk gevoel.
      Met deze blog hoop ik dat zoveel mogelijk mensen (leerlingen én docenten) hetzelfde kunnen ervaren en dat we binnen en buiten het klaslokaal in kunnen spelen op elkaars krachten en behoeften.

  • In de praktijk spreken introverte mensen mij persoonlijk meer aan dan extraverte personen, met uitzondering van uitzonderingen. Dat had ik als jong kind al. Ze leggen op de een of andere wijze meer accent op concentratie, op vernieuwing, op het aanleggen en belopen van een eigen weg. De gerichtheid op de eigen drijfveren, en niet of minimaal op [erkenning door] de buitenwereld, roept bij mij eerder een gevoel van vertrouwen en vriendschap op. Ik merk overigens dat ik niet [goed] het onderscheid kan maken tussen introverten en autisten, ze vertonen een aantal overeenkomsten.

    • Late reactie van mijn kant Liliane :-). Dankjewel dat je de moeite neemt.
      Mag ik vragen welke overeenkomsten jij ziet tussen introverten en autisten? Erg benieuwd naar wat je daarover te zeggen hebt.

      • De belangrijkste overeenkomst tussen introverte mensen en mensen met een autisme-vorm is hun neiging om de dingen alleen te doen, om zich te onttrekken aan sociale activiteiten. Het solisme geeft hen energie, groepsdeelname put hen uit. Het belangrijkste verschil is hun natuurlijke gave tot empathie.

  • “Want nog altijd wordt introvertie – zelfs op scholen – als een soort ziekte, een afwijking beschouwd.” Dat klopt in sommige gevallen zeker. Men verwart “stil en introvert” al gauw met ongelukkig of chagrijnig. En dat is jammer. Als introvert mens kan ik daar over meepraten uit ervaring. Ook collega’s benoemen dit vaak zo. Hoe vaak je niet hoort: “Wat ben je stil is er wat?” Of: “Zo, met het verkeerde been uit bed gestapt?” Best jammer, want dat is tot op zekere hoogte nogal kortzichtig. Alsof we bij elke drukte maker moeten zeggen dat hij zich niet zo aan moet stellen en wat rustiger doen. Laat mij gewoon lekker in dat hoekje zitten. rustig, wat stil en observerend. Als ik wat wil zeggen komt de oneliner vanzelf wel 🙂
    dus als iedereen elkaar nu eens gewoon laat zijn wie ze zijn, werd het een stuk makkelijker denk ik.

  • Eindelijk erkenning, je mag zijn wie je bent!
    Daar heb ik heel lang op moeten wachten, maar nu weet ik dat ik ben wie ik ben………

  • Wat een schitterend stukje waarheid ! Dit zou gerust verplichte litteratuur mogen zijn voor alle leerkrachten (in opleiding). Want nog altijd wordt introvertie – zelfs op scholen – als een soort ziekte, een afwijking beschouwd. Mijn kinderen worden nog steeds door hun leerkrachten “raar” en “anders” genoemd omwille van hun introvertie. En voor mij als hun mama is het bijna elke dag een strijd om deze absoluut domme mythes te doorprikken en hun “opvoeders” te doen begrijpen dat introvertie en extravertie misschien wel tegengesteld maar vooral evenwaardig zijn.
    Na zelf 30 jaar van mijn leven stil en verlegen genoemd te zijn en ja, zelfs asociaal, weiger ik nog één dag verder deze verkeerde interpretatie van mezelf te aanvaarden, of zelfs te aanhoren. En zeker nu mijn kinderen op hun beurt in deze mallemolen van vooroordelen en totaal uit hun context gerukte mythes tercht komen, pik ik het niet langer. Ik ben dan ook heel erg blij met de schrijfsels van Susan Cain en artikels als deze. Bedankt !

    • Dankje voor je reactie Leen en heel graag gedaan.
      Wat betreft verplichte literatuur; zo zijn er nog wel veel meer zaken die in een lerarenopleiding langs zouden mogen komen die nu ontbreken! Dan hadden die leerkrachten zich waarschijnlijk ook anders opgesteld. Hopelijk staan ze open voor suggesties van een betrokken ouder zoals jijzelf. En anders geef je ze maar subtiel even de tip om een artikel als deze te lezen ;).

      Super mooi om te zien dat jij de beslissing neemt om je eigen introversie te aanvaarden. Het is een kracht met hele specifieke kwaliteiten en die kracht komt alleen tot z’n recht wanneer je het zelf omarmt.
      Uit eigen ervaring weet ik dat het als zeer bevrijdend werkt om gewoon lekker jezelf te zijn en bijvoorbeeld gewoon eens rustig 5 minuutjes (of langer) op een verjaardag te observeren en te luisteren of op tijd weg te gaan (omdat al die drukte energieverslindend is!). En als iemand dan vraagt of het wel goed met mij gaat of waarom ik zo stil ben; dan glimlach en knik ik gewoon vriendelijk, zonder dat ik de neiging voel om mezelf te moeten verklaren. Stiekem voelt het ook wel een beetje rebels dan haha. Heerlijk om jezelf te zijn. Natuurlijk leg ik het ook weleens gewoon uit dat het voor mij zo prettig werkt en dan is het aan de ander om dat te accepteren.
      Misschien herken je jezelf in dit laatste helemaal niet hoor, maar zo werkt het voor mij.
      Nogmaals dank voor je reactie in ieder geval!

  • Ik werd lid (kende de osacademie niet) door een link naar bovenstaand artikel op twitter. en nu vind ik hier meteen een aanvulling op het artikel. En dat in vijf minuten lidmaatschap. Super! Onderwijs maak je samen en kennis deel je! Mijn idee!
    Ik herken overigens mezelf tussen bijna allemaal extraverte collega’s (en hun reacties) in mijn school 🙂

    • Leuk dat je erbij bent Anton, welkom :)! Begrijp ik het goed dat jij jezelf dus herkent als een introvert temidden van veel extraverte collega’s? En hoe ervaar jij dat dan in jouw specifieke situatie? Kom je goed tot je recht? Lijkt me interessant om van je te horen.
      Dank voor je reactie in ieder geval.

  • Kinderen uit onveilige gezinssituaties hebben dikwijls een voorkeur voor solitaire activiteiten. Groepsprocessen zijn voor hen [extra] bedreigend. Onder introverten komen relatief veel [interessante] innovators, uitvinders en ondernemers voor. Wat een stimulans voor introverten om niet verplicht te moeten ‘oversteken’ naar de extraverte wereld.

    Het onderwijs dwingt introverte kinderen in een tegennatuurlijke groepsmodus.

    Cain: “Het rangschikken van tafeltjes áchter elkaar in een klas is voor deze kinderen de beste optie in het huidige onderwijssysteem.”

    http://lilianelimpens.nl/introverte-kinderen-in-de-klas.htm

  • Wat een fijn en duidelijk geschreven stuk. Zelf heb ik het boek Quit gelezen…wat een herkenning. Daarna kwam ik erachter HSP te zijn…en ik ben leerkracht. Het stuk over willen voldoen aan de extraverte maatschappij herken ik. Ben daarom, denk ik, 2x overspannen geweest. Veel van je tips pas ik daarom al toe in de klas, voor de lln en nu ook voor mijzelf.

    • Late reactie Rianne, even gemist eerder dit jaar. Dank voor je compliment allereerst!
      En mooi dat je in je klas rekening houdt met het introvert/extravert spectrum. Hopelijk behoedt dat jouw leerlingen voor het overspannen raken of andere onwenselijke dingen. Het zou zo fijn zijn als er meer kennis over en begrip voor de introverte medemens zou zijn. Lijkt me heerlijk om gewoon in een groep mensen even in gedachten te kunnen zijn zonder dat je meteen hoort: “wat ben je stil, gaat het wel goed met je?”.

  • Beste Christiaan,
    Ben het helemaal met je eens. Worden introverten blij in deze wereld van 21st century skills en competentie gericht onderwijs. Ze moeten wel, want dat wordt in de meeste beroepen van hen verwacht. Hoe helpen we hen? Voorts, wat is er inderdaad toch veel misverstand over introverte mensen, bijv. dat ze verlegen zouden zijn.
    Heb je wellicht tips voor me m.b.t. wetenschappelijke literatuur (artikelen) over introversie?
    ‘Stil’ van Susan Cain is fantastisch!

    • Beste Aat,
      Leuk dat je reageert. Heb je zelf tips om introverte leerlingen vooruit te helpen?

      Wat betreft je vraag:
      Ik heb zelf de Engelse versie “Quiet: the power of introverts in a world that can’t stop talking.”. Prachtig boek inderdaad. Ik heb een teachers guide (Engelstalig) als aanvulling op het boek. Onderaan het artikel (zie hierboven) kun je een pdf hiervan downloaden.
      Daarnaast kun je denken aan de volgende boeken (mogelijk zijn ze ook vertaald), niet volledig gericht op onderwijs overigens:
      • Nancy Ancowitz, Self-Promotion for Introverts: The Quiet Guide to Getting Ahead
      • Jennifer Kahnweiler: The Introverted Leader: Building On Your Quiet Strength
      • Lisa Petrilli: The Introvert’s Guide to Success and Leadership
      En speciaal gericht op kinderen:
      • Bernardo Carducci: Shyness: A Bold New Approach

      Mochten er meer te binnen schieten, dan laat ik het je zeker weten.

      Groet, Christiaan

    • Dag Christiaan,
      Ik zie net dat je al twee jaar op een antwoord wacht….sorry!
      Wat HSP leerlingen betreft heb ik zeker ervaring. Het zijn vaak stille,afwachtende leerlingen.Laten zelden zien wie ze echt zijn. Blijven ook nog weleens na de les na…
      Vinden het vreselijk om klassikaal een beurt te krijgen….spreekbeurten gruwelijk….
      Vinden het fijn als je ze stilletjes een complimentje geeft…even een knipoog…even een aaitje..werken graag alleen…..ik denk dat er nu wel al wat namen van leerlingen bij je boven komt. Zij gaan in een drukke klas…geen orde…..er aan onderdoor.

      Kijk eens bij de website van Marianne van der Enden. http://Www.vanderenden.nl..
      Misschien ook iets voor ouders het boek van Carolina Bont….Hoogsensitiviteit als kracht.

      Ik zal je ook een vragenlijst sturen die je eventueel een leerling zou kunnen laten invullen.

      Persoonlijk ben ik ook een HSPer. Het was een emotionele belevenis toen ik daar achter kwam maar het verklaarde heel veel! Een HSP leerling haalde ik er dan ook snel uit…intuïtie ….
      Tot hier maar even.
      Als je nog vragen hebt dan zal ik eerder reageren..HA HA….

      Frieda

    • Hoi Frieda,

      Heb je ervaring met hoog sensitieve leerlingen? Ik volgens mij nog niet, maar misschien heb ik ze ook nog niet opgemerkt. Misschien kun jij er wat meer over vertellen?

      Groeten,

      Christiaan

  • {"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}
    >
    145 Shares
    Share
    Share
    WhatsApp